انجمن دستیاران فیلمبردار سینمای ایران
انجمن صنفی کارگری دستیاران فیلمبردار سینما از سال ۱۳۹۵ فعالیت خود را در راستای حفظ حقوق و منافع قانونی و همچنین بهبود وضع اقتصادی اعضا آغاز کرد.
امروز مفتخریم که از بدو تاسیس، در جهت ارج نهادن و به رسمیت شناخته شدن جایگاه حرفه ای متخصصین مشاغل در گروههای فیلمبرداری سینمای ایران که شامل تخصص های دستیار یک فیلمبردار، دستیار دو فیلمبردار، نورپرداز، دستیار نور، متصدی دالی و کرین و نیز متخصصین دیگر که به اشکال مختلف در این حرفه مشغول به فعالیت حرفه ای هستند؛ گام های بلندی را برداشته ایم؛ این امر البته به کمک و همدلی یکیایک اعضای انجمن میسر گردید.
در وبسایت انجمن دستیاران فیلمبردار سینما سعی کرده ایم پنجره ای ایجاد کنیم برای ارتباط غیر حضوری و البته کارآمد با اعضای محترم و همینطور در تلاش هستیم تا محتوای کاملا حرفه‌ای، به‌روزرسانی‌شده و خصوصا مرتبط با نیازهای اعضا در این پلتفرم به نمایش بگذاریم. از این که در راستای تحقق این هدف و سایر اهداف انجمن مشارکت میفرمائید، صمیمانه سپاسگزاریم.
هیئت مدیره انجمن دستیاران فیلمبردار سینما
تازه‌های تکنولوژی
محصولات دانلودی
سوالات تخصصی که در حین کار به آن برمیخورید در اینجا به اشتراک بگذارید؛ ما هم بهترین پاسخ را در این قسمت اضافه خواهیم کرد.
سینماتوگرافی هنر و تکنیک ثبت تصاویر متحرک روی فیلم یا به صورت دیجیتال است. این هنر همه چیز را از انتخاب دوربین و لنزهای مناسب گرفته تا قاب‌بندی نماها، نورپردازی صحنه‌ها و ایجاد سبک بصری کلی یک فیلم یا ویدیو در بر می‌گیرد.
انواع مختلفی از نما در فیلمسازی استفاده می‌شود، از جمله:
نمای باز: کل صحنه یا مکان را نشان می‌دهد، که اغلب برای ایجاد فضاسازی استفاده می‌شود.
نمای متوسط: یک شخصیت را از کمر به بالا نشان می‌دهد، که اغلب برای صحنه‌های گفتگو استفاده می‌شود.
نمای نزدیک: روی صورت یک شخصیت یا یک شیء خاص تمرکز می‌کند، که اغلب برای انتقال احساسات یا برجسته کردن جزئیات استفاده می‌شود.
نمای بسیار نزدیک: جزئیات بسیار کوچکی مانند چشم یک شخصیت یا یک شیء خاص را نشان می‌دهد.
نمای دور: شبیه به نمای باز است اما محیط اطراف بیشتری را نشان می‌دهد.
نمای بالای شانه: صحنه را از پشت سر یک شخصیت، در حالی که از بالای شانه‌اش نگاه می‌کند، نشان می‌دهد.
نمای نقطه دید: صحنه را از دیدگاه شخصیت نشان می‌دهد.
حرکات دوربین برای ایجاد تصاویر پویا و جذاب استفاده می‌شوند. حرکات رایج دوربین عبارتند از:
پن: حرکت افقی دوربین از یک طرف به طرف دیگر.
تیلت: حرکت عمودی دوربین به بالا یا پایین.
دالی: حرکت دوربین به جلو یا عقب، معمولاً روی یک مسیر.
ترکینگ: حرکت دوربین به پهلو، اغلب موازی با یک سوژه متحرک.
زوم: تغییر فاصله کانونی لنز برای نزدیک‌تر یا دورتر نشان دادن سوژه.
کرین شات: استفاده از کرین برای بالا یا پایین بردن دوربین، که اغلب برای نماهای نمایشی یا نمایش‌های دراماتیک استفاده می‌شود.
عمق میدان به ناحیه‌ای در تصویر اشاره دارد که در فوکوس است. عمق میدان کم به این معنی است که تنها بخش کوچکی از تصویر واضح است، در حالی که عمق میدان زیاد همه چیز را از پیش‌زمینه تا پس‌زمینه در فوکوس نگه می‌دارد. عمق میدان توسط دیافراگم لنز، فاصله کانونی و فاصله بین دوربین و سوژه کنترل می‌شود.